روز نوشتی دیگر

انقدر امروز خندیدیم با بچه ها که نگو

استادمون نیومده بود و جاش دوستشو فرستاده بود.

دوستش یک پسر لاغر قد کوتاه و کچل با ریش بزی تقریبا بوره

خود درگیری مزمن داشت بنده خدا

عین این زنها آخر کلاماتش و می کشید و زورش میمود که حرف بزنه .اصلا جملاتش فهل نداشت و با صدای آروم حرف میزد که کسی نفهمید چی میگه

کلی بچه ها مسخره اش کردند و خندیدیم.راستش تقصیر خودش بود چون بدجور با بچه ها لج کرد

تو این گیر رو ویر هم پسر بغل دستی ام گواهینامه یکی از بچه ها رو داده به من میگه دست به دست کن بره

گفتم خل شدی؟واسه چی؟

برش گردونندم به صاحبش.بنده خدا چشاش چهار تا شده بود که دست من چیکار میکنه!!!

این استاد که شبیه مورچه بور بود موقع حضور غیاب به خیلی ها منفی داد.بنده خدا یکی از بچه ها واسه اینکه غایب نخوره دوستش رو فرستاده بود براش حاضر بزنه که دوستش براش یک منفی هم گرفت.کلی خندیدیم .البته من منفی نگرفتم

الانم از مسجد برگشتنی رفتم پفک لینا گردالویی خریدیدیم با خواهر برادرم کلی شوخی کردیم و می انداختیم هوا میخوردیم عین نچفسکو

خدا رو شکر