دلخوری

بعضی وقتا این پدر و مادر ها کاری میکنند که دل آدم بدجوری می شکنه.مخصوصا این پدرها.یه جورهایی گیر الکی میدن و اعصاب همه و حتی خودشون رو بهم میریزند.شاید برای اینه که سنشون روز به روز میره بالا و اعصابشون تحریک پذیرتر میشه و ماهم جوون و سرکش تر میشیم.همه یکجورایی عاشق باباشون هستند ولی خوب اختلافها و تهمت ها کارو خراب میکنه.از اون روزی میترسم که ازدواج کنم و سر یک موضوع احمقانه از بابا دلخور بشم
خلاصه که سحر یک دل سیر زیر لحاف گریه کردم و بعد خوابیدم.آخه من خوب بلد نیستم بحث کنم و تقریبا لال مونی میگیرم و بعدش میزنم زیر گریه
حالا هرچی که بود تموم شده منم بیخیال شدم چون این مشکل و از نوجوانی سر هر مسئله ای داشتم و همیشه کنار کشیدم و حرف دلمو نزدم.امیدوارم هردو مون به اشتباهمون پی ببریم.الان که آشتی هستیم ولی ازش بدجور دلخورم